Aristoteles over de liefde tussen ouders en kinderen

 in Levenskunst

In de Ethica schrijft Aristoteles over het verschil tussen de liefde die ouders voor hun kinderen voelen en andersom. ‘De liefde van ouders overtreft die van de kinderen.’ Voor de scheurkalender Even Stilstaan van Filosofie Magazine schreef ik erover:

Liefde tussen ouders en kinderen

Ouders houden van hun kinderen omdat zij iets van henzelf zijn, en kinderen houden van hun ouders omdat ze hun bestaan aan hen danken, schrijft Aristoteles. Alleen weten ouders altijd zekerder dat hun kinderen daadwerkelijk van ze afstammen, dan andersom. Ouders houden daarom méér van hun kinderen. De ouderliefde duurt ook nog eens langer, want die begint al bij de geboorte, terwijl een kind pas later van zijn ouders kan houden.

Als kind zul je altijd in het krijt staan bij je ouders; het is een schuld die niet af te lossen is. Aristoteles merkt daarover op: schuldeisers kunnen een schuld kwijtschelden, en ouders kunnen dat ook doen. Dus heb je het gevoel tekort te schieten naar je ouders? Denk dan aan deze ongelijke verdeling in liefde – misschien hoef je je niet schuldig te voelen. En ben je zelf een ouder? Verwacht dan niet dat je kind net zoveel houdt van jou als jij van je kind.

De scheurkalender Levenskunst van Filosofie Magazine biedt levenswijsheden uit de westerse en oosterse filosofie. Lees hier meer bijdragen van mij.

Aanbevolen Berichten