Wezenlijke momenten in ‘Paris, Texas’

Vanwege het veertigjarig jubileum draait de klassieker ‘Paris, Texas’ (1984) van regisseur Wim Wenders opnieuw in de bioscoop.

De eerste keer dat ik deze film zag – eind jaren negentig – was ik geïntrigeerd door het zwijgen van Travis, gespeeld door Harry Dean Stanton. Wat gaat er om in deze man, die in een rechte lijn de woestijn uitloopt? Een verfomfaaid zwart pak aan, een rode pet op, recht op een doel af, maar welk doel?

Nu zie ik op een zondagochtend de film voor de derde keer. De kleuren, de muziek, het landschap – het is een feest van herkenning. En toch zie ik een heel andere film. Na afloop laat de broer van Travis me niet meer los: Walter Henderson, kortweg: Walt. Wat betekent het dat ik me niets van hem herinnerde?

Voor Phronèsis Magazine schreef ik een artikel over deze film. Over wat onbewust blijft bestaan en welke momenten wezenlijke momenten worden in je leven.

Via deze link kun je het complete artikel lezen.