Levenskunst – Filosoof Patricia de Martelaere over verlies

 in Levenskunst

‘Niemand verliest graag. En toch moeten we het allemaal leren, schrijft filosoof en schrijver Patricia de Martelaere in haar essay ‘Een verlangen naar ontroostbaarheid’. Dit citaat selecteerde ik voor de Levenskunst-kalender van Filosofie Magazine. 

Hoe om te gaan met de onvermijdelijke verliezen die je zult meemaken? In ‘Een verlangen naar ontroostbaarheid’ onderzoekt de Vlaamse filosoof Patricia de Martelaere (1957-2009) het rouwen. Ze schrijft over ‘de melancholicus’ die helemaal niet getroost wil worden als die iets verloren heeft.

‘Als je je laat troosten, stem je in met verandering. Dan zeg je: ach, het was al met al niet zó erg,’ aldus De Martelaere daarover in een interview in Vrij Nederland. Vroeger idealiseerde ze de houding van de ontroostbare. Maar toen ze door de dood van haar man en vader zelf verliezen leed, merkte ze dat ze in de praktijk heel anders omging met rouw: ‘Ik moest daardoorheen, en dat viel – het klinkt vreemd – eigenlijk erg mee. Eigenlijk word je door je omgeving verplicht om excessief te treuren. Als je dat niet doet, denken de anderen: die heeft eigenlijk niet van de gestorvene gehouden.’

De scheurkalender Levenskunst van Filosofie Magazine biedt levenswijsheden uit de westerse en oosterse filosofie.  Lees hier meer bijdragen van mij voor de Levenskunst-kalender.

Aanbevolen Berichten