HET MOMENT – Amber Bindels over Ayn Rand: ‘Ik besloot dat ik één uur per dag de pijn vervelend mocht vinden’

Voor mijn rubriek ‘Het Moment’ in Filosofie Magazine sprak ik met Amber Bindels. Zij  is actief voor de beweging Wij staan op! en studeert filosofie.

HET MOMENT

‘Ik heb anderhalf jaar op bed gelegen – dan ben je volledig op jezelf teruggeworpen. Ik had veel pijn en kon niet meer zitten. Van de pillen die ik moest slikken, werd ik heel duf. Toen voelde ik me pas echt gehandicapt. Vanaf mijn geboorte heb ik cerebrale parese – ik ben spastisch. Ik heb nooit kunnen lopen, maar met een rolstoel is dat geen probleem. Ik maakte altijd de grap: “Ik ben gewoon heel goed in zitten”, maar dat kon toen ook niet meer.

Ik had heel veel tijd met mezelf. Tijd die bijna niemand heeft. Een idee van Ayn Rand hielp me: als je in je hoofd opruimt en systeem aanbrengt, dan heb je ruimte voor nieuwe gedachten. Ik besloot dat ik één uur per dag de pijn vervelend mocht vinden. Anders ben je de hele dag bezig met het verdringen van die pijn. Terwijl ik in bed lag, kwamen de grote vragen op mij af: wat voor mens wil ik zijn? En vooral: wat kan ik betekenen voor anderen? Ik ben niets zonder andere mensen. Opstaan, naar bed gaan – elke ochtend, middag en avond komt hier iemand langs. Hoe kan ík iets bijdragen?

Toen ik met een nieuwe rolstoel weer rechtop kon zitten, ben ik filosofie gaan studeren. Ik dacht: ik ben altijd al zoveel bezig met denken, laat ik er dan ook maar studiepunten voor halen. Cerebrale parese is een hersenbeschadiging. Daardoor ben ik altijd geïnteresseerd geweest in het denken. Filosofie geeft me de mogelijkheid om te leren wat andere mensen denken, en hoe ze denken. Hoe gaan zij met tegenslagen om? Dat ik van alles niet kan… Voor filosofie doet dat er niet toe. Denken – dat kan ik wel.’

Gepubliceerd in Filosofie Magazine, december 2016. Fotografie: Merlijn Doomernik.